چکامه های مرد مهاجر

افســـــوس که رفت  زندگانی

یـــــاران قدیـــــم و هم جوانی

هر ســـــوی چمن نگاه نمایم

از گــل نبــــود یــــکی نشانی

خشکیـــده گلان باغ چندیست

رفت است بهـــــار و باغبانی

مرغــان چمن غمین و پژمان

زاغـــــان بنماید حکمـــــرانی

بوم حاکم شهر و، روبه والی

برباد شــــدیم اگـــــــــر بدانی

بنــگر به خدا که است محشر

در کشــوری خوب و باستانی

باید بشـــــویم مُشـت واحـــــد

انـــــدر عمــــــل و به کاردانی

کوبیــــم به ضربه های محکم

در صـــورت پستــــی طالبانی

قبــــاد به همــــرهی عزیزان

عمریست که باشـــــد آرمانی
----------------------------

احمد قباد خاطر